Bliskie spotkania Rity i Franka

W ramach cyklu „Teatr przy stoliku” w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Reszlu 5 stycznia 2009 roku, olsztyńscy aktorzy: Alicja Kochańska i Marian Czarkowski odczytali komedię obyczajową Willy’ego Russella „Edukacja Rity”. Sposób zapoznania odbiorców ze sztuką miał charakter bardzo intymny i symboliczny. Dwoje aktorów, niewielki stolik, mała lampka i niewielkie audytorium na chwilę stworzyło teatr wyobraźni – magiczny i komiczny.

„Edukacja Rity” oparta jest na motywie Pigmaliona i Galatei. Tytułowa bohaterka – Rita, z zawodu fryzjerka pragnie zdobyć wiedzę i poszerzyć swoje horyzonty, wstępuje więc na uniwersytet, by pod kontrolą znużonego dotychczasowym życiem profesora poznawać literaturę. Wtedy to dochodzi do zderzenia dwóch różnych charakterów, przeciwstawnych osobowości. Dr Frank Bryant, stateczny, wyważony i powściągliwy człowiek będzie musiał stawiać czoła żywiołowej i trochę nieokrzesanej, ale wyemancypowanej fryzjerce.

Bezpretensjonalna i odważna młoda kobieta już na początku znajomości zruga nauczyciela za to, że w jego drzwiach jest zepsuta klamka. I chociaż Ricie obce są zasady savoir vivre’u, nie sposób oprzeć się jej urokowi. Zabawna i sympatyczna dziewczyna z dnia na dzień zaczyna fascynować Franka. Między nauczycielem i jego uczennicą wytwarza się niewidzialna więź. Rodzi się uczucie. Jednak nie jest to miłość, ale przyjaźń, która rozwija się wraz z akcją. Rita wprowadza w monotonne życie Franka odrobinę szaleństwa. Jej młodzieńcze pomysły budzą go z uśpienia i przerywają szarą codzienność. Frank – pochłonięty bez reszty pracą, za sprawą śmiałej i przebojowej uczennicy przypomni sobie swoje młodzieńcze marzenia i pragnienia.

To, co wyraźnie zaznacza się w sztuce to zindywidualizowany język postaci. O tym, że płaszczyzna językowa, kształtująca się w ramach narracji jest spersonalizowana świadczy chociażby fakt, że uczennica nie rozumie komunikatów, jakie wysyła jej nauczyciel. Frank, posługuje się typowym dla środowiska akademickiego językiem naukowym, przesyconym obcą terminologią. Ricie z kolei nie są obce wulgaryzmy. Rodzi to wiele zabawnych, komicznych wręcz nieporozumień.

Początkowo krnąbrna i ekspresyjna kobieta zamiast słuchać rad i wskazówek nauczyciela woli raczej opowiadać o swojej pracy fryzjerki i klientkach, które jej doskwierają. Frank jednak nigdy nie straci do niej cierpliwości i będzie tłumaczył zawiłe zagadnienia związane z teorią literatury. Jego żmudna praca nie pójdzie na marne, bowiem nie wiadomo jak i kiedy roztrzepana „głupia gęś” przeistoczy się inteligentną kobietę.

Wpływ profesora na intelekt Rity był ogromny, ale i on sam nie pozostał obojętny na jej sugestie. Interakcje symboliczne, które były efektem cotygodniowych spotkań nauczyciela z uczennicą wzbogaciły wewnętrznie uczącego i uczonego.

„Edukacja Rity” Willy’ego Russella to dowcipna, ciepła i urzekająca opowieść o dwóch różnych charakterach, o przyjaźni i dążeniu do wyznaczonych celów. Zabawne gagi, błyskotliwe dialogi sympatyczne postaci bawią do łez.

REKLAMA

opublikowano: 2009-01-08, © Wioleta Luchowska,

1854

ostatnie artykuły z tego działu:

• Zabieg falą uderzeniową na ostrogi piętowe. Przebieg procedury, przeciwwskazania
• Jakie prezenty dla babci i dziadka?
• Ochrona praw sygnalistów
• Organizacja konferencji na Mazurach – na co zwrócić uwagę przy wyborze sali?
• Ustanawianie rutyny: najlepsze praktyki dotyczące czasu monitorowania ciśnienia krwi
• Optymalny codzienny harmonogram dla dokładnych pomiarów ciśnienia krwi
• Techniki uważności w naturalnym obniżaniu ciśnienia krwi
• Kiedy jest idealny czas na zmierzenie ciśnienia krwi?
• Grille ogrodowe gazowe i węglowe oraz praktyczne akcesoria do nich
• Jak wyposażyć profesjonalnego kierowcę?
• dalej...