Reszel - Wydarzenia_szkolne

DZIEŃ PATRONA DNIEM OTWARTYM SZKOłY 19 LUTEGO 2010

Pomysł na obchody Dnia Patrona w formie Dnia Otwartego Zespołu Szkół im. Macieja Rataja w Reszlu zrodził się dzięki wizycie na Uniwersytecie Gdańskim podczas Dni Otwartych Uczelni, kilka lat temu. Mnóstwo ludzi, folderów, propozycji – ogólnie gwarno i kolorowo. Galeria wydziałów, kierunków.

Życzliwie i radośnie.

Przy rozmowie na temat promocji naszej szkoły, pojawiła się myśl, by móc pokazać szkołę gimnazjalistom. Trochę teledyskowo, obrazkowo, reklamowo – rozbudzić emocje, poruszyć zmysły, również smaku :) Pomysł zrealizowaliśmy i udało się. Tak myślę.

Zaprezentowaliśmy 14 stanowisk – 7 typów szkół oraz 7 form działalności realizowanych w naszej szkole. Podziwu godne zaangażowanie nauczycieli i uczniów dało w efekcie różnorodnie zorganizowane stanowiska. Plakaty, liczne prace uczniów, książki, zdjęcia, ulotki, puchary, laptopy z prezentacjami, czy w końcu kroniki i albumy – to przedmioty dominujące na poszczególnych stanowiskach. A przy nich, rzecz jasna, otwarci i życzliwi nauczyciele i uczniowie.

Byliśmy jak jedna wielka drużyna (lub rodzina :)) pełna pomysłów i zapału potrzebnych, by solidnie wykonać zadanie i zaprezentować się atrakcyjnie.

Goście dopisali. Licznie przybyli uczniowie z gimnazjów w Reszlu i Korszach. My, jako gospodarze, podejmowaliśmy rozmowy, oprowadzaliśmy po budynkach szkolnych, serdecznie zapraszaliśmy na poczęstunek, zorganizowany dzięki hojności naszych sponsorów.

Na zakończenie imprezy „smakowitym kąskiem”, a przy tym wysoce energetycznym, okazał się występ zespołu ACRE grającego dobrą muzykę rockową. Wyraziste akordy gitarowe, mocne uderzenia perkusisty oraz oddający klimat rocka głos wykonawcy – tego nam było trzeba!

Dziękujemy :)

Dzień Otwarty Szkoły zakończony. Choć nadal obecny. Dzielimy się wrażeniami, wnioskami, nowymi pomysłami. Zgodni co do tego, że wspólnie wykonaliśmy „dobrą robotę”.

Raz jeszcze chylę czoła przed wszystkimi, którzy pracowali przy tym przedsięwzięciu. „Wiara góry przenosi” – można by rzec. Nieprawdaż?